Pôrecurte: il librut di scjamâ
O sin une zornade plui tart dal solit, e îr no vin inzornade la Ostarie… Cuissà cemût mai… forsit par che l’ostîr al jere vie a barufâ cun une schirie di piadinis che no vulevin savê di no fâsi mangjâ, forsit par che al jere impegnât a preparâ Pôrecurte, la serade inmaneade cu la poie
Dai aas ai oos
Onorine, passade le cincuantine, no jere plui mestre di nuie daspó che i vevin puartât vie le scuele cun dutis lis cjasis, par fâ passâ un tren tal stradon dal paîs. Cussí a passave il timp sentade tal banc sot dal condomini o sù te sô cjamare al cuart plan sui dominis dal web. In
Ecumène: Il cierf scuindût (J.L. Borges)
EL CIERVO ESCONDIDO Un leñador de Cheng se encontró en el campo con un ciervo asustado y lo mató. Para evitar que otros lo descubrieran, lo enterró en el bosque y lo tapó con hojas y ramas. Poco después olvidó el sitio donde lo había ocultado y creyó que todo había ocurrido en un sueño.
Cirî gnot
Di gnot mi sameave come di jessi spiât. O crodevi di no jessi mai bessôl cuant che o durmivi tal jet. No je une novitât: tropis voltis us ajo fevelât dai miei vencui? Vê in cjamare dai manifescj cui cuadris di Hieronymus Bosch nol jude, specialmentri cuant che o cjali “Ascesa all’empireo”, cun dutis chês
Events: Pôrecurte a Tavagnà
Ve chi, par chei che a presein il deventâ reâl de nestre Ostarie, une biele gnove peade ae gnots dai Muarts, ispirazion che di spes nus à regalât contis. Lunis 31 di Otubar, di fat, a Tavagnà, tal Centri Civic, o fasarìn part dal program de serade, insiemit a un intervent di Carli Pup, che
Tui
I canelons sui scjalins, la elare rampighine e la plante di vît merecane a vevin fat di chê scjale un piçul zardin. E in chê maravee, Tui, un vecjo gjat, al passave cuasi dute la zornade, pognet inte ombrene di chei flôrs, des fueis de vît e di chês de plante rampighine che, no
La musiche
Il Tumbar al veve la passion de musiche. Al veve la musiche tal sanc, il Tumbar. La int i diseve “Ustin Tumbar” a Ustin Favot opûr, par fâle curte, dome “el Tumbar” pe innomine che al veve, in dut il circondari, di balarin di gale in ducj i bai, ma al spicave tal tango e
In spiete
Al jere daûr a cricâ il dì, dopo une gnot lungje e frede dulà che Anute e veve durmît pôc, te ansie di no rivâ a jevâ, in scolte di un cualchi rumôr, di une clamade, di une lûs che si impiave. Ma nuie, il scûr al jere passât e di gnovis inmò nissune.
Le biro dal tintin
L’ultin cors al jere dât da un professôr che al veve un cjacarâ smamît, cence vite, lami e avuâl. I students a colavin indurmidîts dopo un cuart d’ore. Il prin a indurmidîsi cul barbuç su lis mans al jere il Tintin, ma in chê dì, un comedon i jere sbrissât vie dal banc e lui
Ecumène: Alessandri il Macedon (Conte popolâr russe)
Version origjinâl: Сказание об Александре Македонском Жил на свете царь; имя его было Александр Македонский. Это было в старину, давно-давно, так что ни деды, ни прадеды, ни прапрадеды, ни пращуры наши не запомнят. Царь этот был из богатырей богатырь. Никакой силач в свете не мог победить его. Он любил воевать, и войско у него было
Dutis lis contis
Adiriture! Ben po, graciis! Ma da rest, cuntune cjante come La canzone di Tom, no podeve no vignî fûr che…