CC24Dicembar#19 – Cuintri tiere

#19 – Cuintri tiere Bisats, in tiere e sù pai fros, ch’a van daûr la curint dal svint pierdût. “È comunque solo una questione di punti di vista se un’isola come l’Isola di Pasqua sia da considerarsi remota. I Rapa Nui chiamano la loro patria Te Pito o Te Henua, “l’ombelico del mondo”. Sull’infinita Terra sferica, ogni punto può diventare [...]

Lei dut

CC24Dicembar#15 – L’ultin zûc

#15 – L’ultim zûc Tasint peraulis smenteadis che dibant e’ àn cirût di fâsi flôrs Al voleve che cul cjaminâ i tornàs la memorie e cjatâ il puest di bessôl. Al jere martars viers misdì. Pocje int in visite. I manoâls plui che lavorâ par fâsi viodi come lis domeniis daûr da la buine man, a cjacaravin sot la ombrene [...]

Lei dut

CC24Dicembar#14 – Il circul dai sumiadôrs

#14 – Il Circul dai sumiadôrs Regalâimi il cricâ di zornadis vivarosis in chest cjantâ di uciei come un diluvi. Trentetrê artistis a jerin stâts convocâts in te sale dal Cafè, par un misteriôs invît. «Agradîts ospits…», al disè siôr Bertolin, cjarinant il pêl dret sore il barbonçâl tombadiç. «Usgnot o viodarês alc di straordenari.» Cun lentece teatrâl al tirâ [...]

Lei dut

CC24Dicembar#07 – Ricuarts conzelâts

#07 – Ricuarts conzelâts Cun tune gnot sutile di zupèz… Tal cûr di chê borgade dismenteade e esisteve une vecje stazion feroviarie. Agnorums che l’ultin tren al veve lassât lis sôs olmis in chei binaris za cuvierts cun jerbatis, ma la stazion e jere restade inpins, come un ricuart conzelât tal timp. I orlois tes parets za no batevin plui [...]

Lei dut

Pît di pagjine dal sît