CC24Avost#02 – Mai viodût

#02 – Mai viodût

La clamade le ai cjapât jo, la mame e jere daûr a vuidâ. O sin lats di buride, la none e jere colade a cjase di bessole. Le vevin cjatade traviersade te puarte dal bagn, cul cjâf dongje il lavandin. Mancul mâl che e je stade dome la pôre, no veve batût ni cjâf ni zenoi. Scaturide dai ospedâi, no à volût nancje sintî fevelâ dal miedi. Le vevin metude tal jet cu la racomandazion di no indurmidîsi intant che la mame e tornave a cjase par cjapâ dut par restâ chê gnot cun jê.
O jere sentât tal jet cu la none, ma subit mi soi stufât e o scomençai a vierzi e sierâ lis puartis e i cassons dal armaron. Mi mandà vie subit, no rivave a sintî la TV. O vierzèi il frigo te cusine cence fam, ducj chês robis strambis a puçavin misteriosis. Tal ultin casson, chel dai menevîts e lis fuarpiis, o cjatai un cjossul scognossût. Dibot e jentrà la mame e mal metei te sachete.
Tal jet de mê cjamarute di frutin, lu ziravi tes mans cence capî nuie. O pensai di cirî su Google ma mi soi indurmidît prin. O crodevi di saltâ la scuele tal indoman, ma o scugnei lâ cun Pieri e so pari.
Tal curtîl de scuele nissun al saveve nuie, “Mai viodût” mi disevin i amîs. La sô bocje di ridi odeose, Catine nus cjalave di adalt, un an plui di nô. Cuntun moviment agjil e svelt mal cjapâ de man e biel fasint une pression tun lât e saltà fûr une lame lusinte.
“Une britule!” e sberlà la mestre che nissun al veve viodût intant che si svicinave al grop di cospiradôrs. “Ducj tal paviment, e tu! Bute jù la britule!”
A son rivâts i carabinîrs. I nestris paris. E pûr i gjornaliscj. O jerin tal Tg1, pardabon!
Nissun mi veve crodût. “Mai viodût” o disevi. “Impussibil”, a rispuindevin, “A son tai film, tai telegjornâi, dapardut!.” “Dulà?”, i domandavi.
O cognossevi dome lis rêts sociâli e no jere saltade mai fûr.  A disin che e sarès stade eliminade pe sigurece dai fruts.
O jeri dome curiôs. Isal just che o scuen restâ sierât a cjase cu la none dut l’Istât?
O metarai di scuindon un telefonin gnûf par no stufâmi a muart. Ma tal zuri, no tocjarai un altri casson in vite mê!

di Mari de Gnot Nostrane
#1717

1 comment