Jo soi chel vueit

Tropis voltis ise mancjade une frase, une peraule, ancje dome une silabe o adiriture une letare, par cambiâ une vite.
Tantis.
La vite e je cuistion di vueits, plui che di plens. Lis stradis, lis puartis, i barcons, parfin i gatui… si vierzin e si sierin al comant di un cidin, plui che dal fevelâ. Se no vessin tasût, se no vessin lassât cori. Se vessin dite almancul un “Ah!” che al ves fermât o mandât indenant lis robis…
Cussì e reste une buse, al reste un vueit. Come passâ un dêt suntun plan slis e sintî la cjase di un claut scjampât o di un carûl aromai muart, ma che al à lassât la sô olme su la schene dal eterni.
Cussì al jere sucedût cuant che chei de galarie scomençade cul numar 1 a son rivâts intal mieç de mont, sapulîts de tiere, dulà che a jerin in spiete chei che a jerin partîts dal 777… I calcui a jerin stâts fat ben, ma dilunc la strade, dilunc dal sgjâf, metint metri dopo metri i claps, si pues falâ e cussì al è stât. Si jere rivâts al 775. Un condanât al cirive di tirâ la man viers di une Pro Loco e al mancjave la prese… di pôc, ma la mancjave.
Inte realtât, nol sarès nuie di fâ. Chei dîs di Zenâr dal 2019 a jerin lontans e il vueit al veve di jessi acetât, tant che un cidin di chei che a cambin dut ce che al ven daûr di lôr.
Ma intal mont de peraule, la realtât e scuen pleâsi a lis sôs leç. La peraule e rive dulà che la sience no è mai rivade e forsit no rivarà mai.
Cun gracie, delicade, cun pocjis riis zuarinis, la peraule e je tornade indaûr tal timp di cuasi cuatri agns. E à sburtât vie chel claut, e à parât vie chel carûl… E chel vueit, il 776, nol è plui un vueit, ma soi jo.
Jo o soi chel vueit.

di Rafaêl Serafin
#776 

Leave a reply:

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Pît di pagjine dal sît