CC24Dicembar#19 – Cuintri tiere

#19 – Cuintri tiere Bisats, in tiere e sù pai fros, ch’a van daûr la curint dal svint pierdût. “È comunque solo una questione di punti di vista se un’isola come l’Isola di Pasqua sia da considerarsi remota. I Rapa Nui chiamano la loro patria Te Pito o Te Henua, “l’ombelico del mondo”. Sull’infinita Terra sferica, ogni punto può diventare [...]

Lei dut

CC24Dicembar#18 – Vert

18 – Vert cinîsa par coltâ prâts Al jere miôr passa par aiar, cuntun avion, par viodi cemût che il cjamput di Libero al jere diferent di chei altris. Un stric di tiere di un biel colôr vert jenfri chei altris tocs di teren, tant strent che al someave sburtâ cui comedons. Di fat, si ben che i colôrs dai [...]

Lei dut

CC24Dicembar#15 – L’ultin zûc

#15 – L’ultim zûc Tasint peraulis smenteadis che dibant e’ àn cirût di fâsi flôrs Al voleve che cul cjaminâ i tornàs la memorie e cjatâ il puest di bessôl. Al jere martars viers misdì. Pocje int in visite. I manoâls plui che lavorâ par fâsi viodi come lis domeniis daûr da la buine man, a cjacaravin sot la ombrene [...]

Lei dut

CC24Dicembar#13 – Çupets

#13 – Çupets Ma  soredut, voaltris lajù, cun chês cjampanis adilunc e fuartis tornàimi a dâ la maravee de Lìule cuntune gnot sutile di zupèz. Un meracul! Dopo agnorums si sintin çupets e grîs a cjantâ pardut. Dopo dut chel velen butât e jere une robe rare sintî cjantâ chês besteutis. Lis cjampanis dal bot a sunin. Mi fasin content. [...]

Lei dut

CC24Dicembar#10 – L’om e il mâr

#10 – L’om e il mâr Uè ti lei ancimò tal cûr: forsi ‘e jè cheste l’ore plui clare, l’ùltime, che nus lasse il destìn. Al si diseve di simpri di vê plui cûr che sintiment e forsit tantis de sôs disgraciis a partivin di chest. Ma tal stes timp, nol rivave a dâsi dal dut la colpe. Cun almancul [...]

Lei dut

CC24Dicembar#07 – Ricuarts conzelâts

#07 – Ricuarts conzelâts Cun tune gnot sutile di zupèz… Tal cûr di chê borgade dismenteade e esisteve une vecje stazion feroviarie. Agnorums che l’ultin tren al veve lassât lis sôs olmis in chei binaris za cuvierts cun jerbatis, ma la stazion e jere restade inpins, come un ricuart conzelât tal timp. I orlois tes parets za no batevin plui [...]

Lei dut

Pît di pagjine dal sît