Za da timp Abêl al viveve tal prin plan de cjase dai paris. A voltis, sentât su la carocele, al rivave a ôr de scjale, al cjalave parsot, e di bot cun fastidi al zirave tornant indaûr. Al ricuardave che zornade che i veve cambiât la vite, e di spes al pensave che nol doveve vêi molât il volant al [...]
Categorie: Gjenar Dramatic
Si vevin sposȃt in timp di vuere e fintant che al sarès finȋt chel burlaç Ade e Zuan a jerin lȃts a stȃ tal paȋs di jȇ, tal grant cjasȃl là che a vevin rigjavȃt ancje une cjamere par lȏr. Lì a jerin restȃts par uns dȋs agns a vivi te grande famee contadine là che al jere di mangjȃ [...]
Il colôr zâl dai tancj cachis ben salts sui ramaçs dal cacâr, restât dal dut cence fueis, al jere l’unic segnâl di lusôr che in chê grise zornade si viodeve tal curtîl. In chel mortori, no si sintive nanche il cjant dai gjai che ogni dì, ancje se cuntun fregul di malinconie, a sintîlu, al meteve intor un piç di [...]
Avilît, Sergj al cjaminave planc planc intune di chês stradis plui internis rispiet a chês che passin tal mieç tal paîs, indulà che cjatâ un cristian al è plui dificil che viodi un cjan inte glesie. Sô mari e so pari e jerin muarts di un pieç. Amîs ‘nd veve nissun, un pôc pal so caratar, ma ancje parcè che [...]
Cuasi ducj i dîs Martine e faseve simpri cun plui fadie lis variis rampis di scjalis che le puartavin tal cjast de vecje cjase dai paris, dome lì si sintive a ripâr, soredut daspò che e jere restade bessole. Si sentave sore un scagn, po e vierzeve il baûl, dome jê e cognosseve a memorie il so contignût, dome jê [...]
Начдив шесть донес о том, что Новоград-Волынск взят сегодня на рассвете. Штаб выступил из Крапивно, и наш обоз шумливым арьергардом растянулся по шоссе, идущему от Бреста до Варшавы и построенному на мужичьих костях Николаем Первым. Поля пурпурного мака цветут вокруг нас, полуденный ветер играет в желтеющей ржи, девственная гречиха встает на горизонте, как стена дальнего монастыря. Тихая Волынь изгибается, Волынь [...]
“Oh là! A son tornadis lis cialis: sint ce che a cjantin!” al disè Tonin. Ce tant timp che al jere passât di cuant che lis veve scoltadis la ultime volte. Lis veve spietadis ricamant sul so cuader une schirie infinide di astutis e di cercluts: “Parcè che al è cussì che si impare a scrivi” e veve rispuindût la [...]