Al Comissari Rocheton i plaseve cjaminâ tal bosc daûr de ostarie, soredut in timp di sierade, cuant che dut al è une vore cuiet. E in chei moments, si smolave in resonaments su la esistence e su l’om, fasint deventâ chel torzeonâ une rare ocasion di cjapâ al volo, par sintî un pocje di sapience. — Viodistu Spilot, la vite [...]
Tag: Massim Furlan
Plui che lâ jù pe rive, a Pieri Snait i plaseve il sgrisul di viodi il clopament de biciclete, il fren che di sigûr nol varès funzionât, il manuvri saldât stuart. Zontin ancje la ruede flape, il cerclon daûr sclavueç, la siele malsigure sul telâr. No content, al gjoldeve a sintî la cjadene che e scloteave, batint cuintri un carter [...]
Si visave Anute di chê ultime strente che i veve dât a so pari. Jê lu veve cjapât a bracecuel, ma lui nol veve rivât a alçâ i braçs. Pôc dopo, lizêr come une plume si sarès poiât sul grim de fantate nere, tirât sù lis gjambis, cuietât come un frutin scrufuiât intor di sô mari. Si visave Anute di [...]
Aromai a jere scuasit une ore che Spilot al spietave il Comissari Rocheton daûr da ostarie. Al cjaminave sù e jù, gnervôs, fermantsi ogni tant a cjalâ i brentiei metûts in rie, plens di aghe fin su l’ôr. Fûr che un. Di fat, l’ultin brentiel al jere plen a mieç e sul fîl de aghe si viodeve un cjapiel. Cuissà [...]
Inzenoglât su la jerbe, Pieri Snait al steve fer imobil. Dome il voli si moveve, pontât viers il cîl. Il nûl che lu faseve mateâ al jere propit intal mieç. Di frut i vevin contât che cjalant fis un nûl, chel si sarès disfat, come il sâl te aghe. Di fat, il nûl si disfave, ma si tornave ancje a [...]
I pîts a jerin dividûts in doi. La ponte a saltave fûr dal cret, libare, frede, pronte a cjapâ il svol. Daûr, invezit, si jere ancjemò tal sigûr, ben plantâts, fers, tacâts sul slis da piere. I voi sierâts a fasevin a gare cul nâs e cu lis orelis, cirint di vinci il prin premi des sensazions: il cidinôr messedât [...]
– Tu âs finît di vivi, Jacum! Cumò mi baste cjoli il curtìs! – No stâ fâlu, Berto! No stâ fâlu! – No stâ fâlu, Berto! Ti prei… Doi oms. Une femine. Pôc plui di un metri di cuarde a faseve pendolâ Jacum intal straplomp, ben tignude dure di Berto che cun chê altre man al cirive il curtìs ta [...]
Il Comissari Rocheton al cjalave fìs par tiere il grum di cinise. – Chi al è stât cometût un delit, – al diseve fra sè. – Un brut delit, salacor un dai plui bruts e triscj che o vedi mai viodût. Intant, di lontan, un pont neri al deventâve simpri plui grant, fintremai di figurâ la stampe di un omenut. [...]
Il fat che la femine cjatade a fos stade copade, no si podeve meti in dubi. No si podeve meti in dubi nancje il fat che il curtìs insanganât cjatât dongje il so cuarp al fos la arme dal delit. E nancje il fat che la femine a fos parone di mieze citât, no si podeve meti in dubi. Ma [...]
Il Comissari Rocheton al cjalave fìs, dongje da cise. Spilot intant, al cjaminave sù e jù, spietant che il so amì al disès cualchi peraule. – Chi al è stât cometût un delit. Un om al è stât copât e il sassin scjampât. Par tiere si viodeve une grande olme. A jere a forme di om, cui braçs spalancâts. Dentri [...]
Mi vevin simpri dite che par un zago, rivâ a puartâ il turibul al sarès stât il top. Chest al voleve dî ancje une altre robe: si jere deventâts capo-zago. Sì, parcè che dome un capo-zago al podeve cjapâ sù e niçulâ chel argagn, dut lusint, come di arint. E no dome. Cuant che tu jentravis in glesie, o pûr [...]
– Driin! Driin! Al jere agns che il telefon tacât intal mûr da l’ostarie nol sunave. – Driin! Driin! Un cidinôr al jere plombât di colp inta stanzie. L’ostîr si stave svicinânt ben planc al tramai che al veve sunât, come che al fos une bombe pronte a scupiâ. – Pronto! – Al veve dit, ma po dopo un moment, [...]