tant Stele che Bise si voltin in spiete
che al vegni a scjariâles dal lat de zornade
e sintin les dalmines ma no si cuietin.
va in là – ur dîs Just – e tu ferme chê code
le sente a trê pîts, un a-glorie-di-diu
e al tiche di gust el prin sclip tal seglot
ma in curt si cuiete cul cressi de sbrume.
cumò Stele e rumie ma le Bise e sta in lute.
cetante pazience par vê un tic di gjonde:
che mai les batudes dal cûr si cuietin
tal cirî fûr el seren te zornade.
par un che le molç son in tancj che le pontin.
di el fari
#164
#164
4 comments On Le molte
Sino sigûrs che e sedi une conte curte?
Mi somee plui une poesie o une prose poetiche.
O varìn di viodi se la nestre ostarie e à la licence par meti fûr ancje chest gjenar ca 😉
il Camarîr
Dutcas, sior Camarir, le "robe" jé tant biele che nus oblee a dì a l'autor – il fari cal sa doprà i so imprests cun tante grazie – cal continui a bati, a bati…
Mandi
Frank Spada
Tant par començâ, benvignût Fari!
In Ostarie al covente simpri un Fari, no si sa mai di restâ sierâts di fûr…
E pal fat de conte, che tu nus âs za dit che si svicine plui ae poesie, ti spietin le prossime volte, cuntune conte plui conte 😉
Mandi e un lunc bonstâ chi a Contecurte!
Chei di Contecurte
O le cjati un grum ben scrite e mi domandi cemût che si puès inmó scrivi alc cussí par vie che le int che a molç a deventade rare da cjatâ.